آزمایش Beta-2 glycoprotein1 یا β2 GP1 چیست و چه موقع درخواست میشود؟
Beta-2 glycoprotein1 یا β2 GP1، یک پلی‌پپتید متشکل از 326 آمینه اسید است که با انعقادِ نابجا خون مرتبط می‌باشد. سطح این آنتی‌بادی‌ها در بدن به وسیله آزمایش B2 glycoprotein که نوعی تست الایزا است سنجیده میشود. در این تست از آنتی‌بادی‌های IgG و IgM برای واکنش با بتا-2-گلیکوپروتئین1 موجود در سرم استفاده شده و به این ترتیب گلایکوپروتئین‌های مدنظر اندازه‌گیری می‌شوند. معمولا پزشک آزمایش β2 GP1 را همراه با تعدادی دیگر از تست‌ها مانند آنتی‌بادی‌های آنتی‌فسفولیپید، آنتی‌کوآگولانت‌های لوپوس و کاردیولیپین تجویز می‌کند (1،3).
از این آزمایش به چه منظور استفاده میشود؟
به طور معمول این تست در موارد زیر کاربرد دارد:
- تعیین دلیل سقط جنین
- تشخیص علت تشکیل لخته خون نابجا مانند ترومبوآمبولی وریدی و دوره‌های ترومبوتیک، از علائم این عارضه میتوان به تورم و درد، تنگی نفس و سردرد اشاره کرد
- به عنوان بخشی از ارزیابی سندرم آنتی فسفولیپید، معروف به APS که در ادامه به طور کامل توضیح داده میشود
نمونه خون لازم برای این آزمایش معمولا از ورید بازو گرفته میشود. هیچ‌گونه آمادگی قبلی نیاز نیست اما بهتر است قبل از انجام آزمایش، پزشک را درجریان داروهایی که استفاده می‌کنید قرار دهید (3).
توضیح نتایج و رنج نرمال B2 glycoprotein
– کمتر از 15.0 U/mL: منفی
– 15.0-39.9 U/mL: مثبت خفیف
– 40.0-79.9 U/mL: مثبت
– برابر یا بیشتر از 80.0 U/mL: مثبت شدید که معیاری برای سندرم آنتی‌فسفولیپید است (1)
لازم به ذکر است که رنج استانداردِ بین المللی برای این آزمایش تعیین نشده است. بنابراین این محدوده می‌تواند در آزمایشگاه‌های مختلف متفاوت باشد (2).
نتیجه مثبت تست
مقادیر پاتولوژیک یا غیرطبیعی آنتی‌بادی های glycoprotein1 beta-2 در بیماران با سندرم آنتی‌فسفولیپید یا APS دیده می‌شوند. این سندرم با تعداد زیادی از اختلالات مانند ترومبوزیس، مشکلات بارداری، اختلالات گردش خون پوستیِ غیرقابل توضیح، ترومبوسیتوپنی یا کم‌خونی همولیتیک و اندوکاردیت ترومبوتیک غیرباکتریایی مرتبط است. مقادیر بالای بتا2 گلیکوپروتئین در افراد با بیماری‌های روماتیسم سیستمیک به ویژه لوپوس اریتماتوز سیستمیک بیشتر دیده میشود. (1)
تشخیص سندرم آنتی‌فسفولیپید در فرد به حداقل یک شاخصه بالینی و یک معیار آزمایشگاهی نیاز دارد:
· از علائم بالینی مطرح میتوان به ترومبوزیس رگ و اختلالات ممکن در بارداری شامل مرگ غیرقابل توضیح جنین، زایمان زودرس، پره‌اکلامپسی شدید یا نارسایی جفت اشاره کرد. ناهنجاری‌های دیگری مانند بیماری‌های دریچه قلب، livedo reticularis، ترومبوسیتوپنی، نفروپاتی، علائم عصبی نیز اغلب با APS همراهند اما جزء معیارهای تشخیصی درنظر گرفته نمی‌شوند.
· شاخصه‌های آزمایشگاهی این سندرم شامل وجود آنتی‌کوآگولانت‌های لوپوس، آنتی‌بادی ضدکاردیولیپین و آنتی‌بادی‌های beta-2 GP1 است. تمامی این آنتی‌بادی‌ها باید در دو دفعه یا بیشتر و با فاصله حداقل 12 هفته‌ای شناسایی شوند (1)
درنهایت به نکات زیر نیز توجه کنید:
– اگر نتیجه آزمایش مثبت خفیف باشد، احتمالا افزایش مقدار آنتی‌بادی به دلایل دیگر (و نه APS) رخ داده است
– اگر نتیجه این آزمایش منفی اما سایر آنتی‌بادی های آنتی‌فسفولیپیدی مثبت باشد، همچنان این احتمال وجود دارد که فرد از سندرم آنتی‌فسفولیپید رنج می‌برد.
– درصورتی که نتیجه آزمایش مثبت اعلام شود، نیاز است 12 هفته بعد نیز برای تعیین موقت یا دائمی بودن حضور این آنتی‌بادی‌ها، تست تکرار شود (3،4)
منابع:
1. https://www.mayocliniclabs.com/test-catalog/overview/86180#Clinical-and-Interpretive
2. https://ltd.aruplab.com/Tests/Pub/0050321
3. https://www.portea.com/labs/diagnostic-tests/beta-2-glycoprotein-i-igg-igm-test-177/
4. https://labtestsonline.org.uk/tests/beta-2-glycoprotein-1-antibodies#:~:text=Beta%2D2%20glycoprotein%201%20antibody%20tests%20are%20used%20alongside%20cardiolipin,the%20investigation%20of%20other%20autoimmune
